Groene energie is een keiharde geopolitieke noodzaak
Deze stelling komt uit de podcast ‘Zo simpel is het niet’ van Marieke Stellinga en Maarten Schinkel van het NRC en de argumentatie is als volgt:
Europa heeft beperkte eigen fossiele mogelijkheden: voor olie en gas is het afhankelijk van andere continenten. Door die afhankelijkheid is Europa een speelbal geworden van de geopolitiek.
Als Europa strategisch autonoom wil worden, heeft het continent meer eigen, hernieuwbare energie en eigen industrie nodig. Het verduurzamen van deze industrie – vanwege beperkte eigen fossiele bronnen – en het zelf opwekken en opslaan van groene energie is dus onontkoombaar.
Zie hier hoe een mes aan twee kanten snijdt.
Overheid moet de markt maken
Op dit moment is een kwart van ons huishouden elektrisch; we gebruiken nog steeds veel gas. Om te vergroenen moet ons energieverbruik elektrificeren. De Grote Maar hierbij is deze: die ontwikkeling gaat niet vanzelf.
Momenteel staat het stil, omdat de aanbieder wacht op de afnemer en de afnemer op de aanbieder. Er is actief overheidsbeleid nodig om deze patstelling te doorbreken. Een beleid dat het aanbod én het gebruik van elektra stimuleert. Bijvoorbeeld middels subsidies en regels.
Back-up
Dan is er nog het vraagstuk ‘wat is de back-up als er niet genoeg wind of zon is’? Gas? Kerncentrales? Grote batterijen op het stroomnet?
Wat in ieder geval slim is om te doen, is afstappen van de centrale gedachte dat we allemaal ‘het’ stroomnet op moeten. We kunnen stroom ook lokaal verwekken en opslaan; we hoeven niet allemaal het stroomnet op. Dit vergt een andere manier van kijken naar gebiedsontwikkeling. Ook hierin speelt de overheid een belangrijke rol.
Ten slotte dit: recent vond het World Economic Forum in Davos plaats.
Ieder jaar wordt hier het Global Risks Report gepresenteerd. Dit is een rapport waarin de grootste risico’s voor aankomende jaren benoemd worden. Voor de aankomende twee jaar zijn dat er twee:
1. desinformatie
2. extreme weersomstandigheden
Op de lange termijn, zijnde tien jaar, zijn de eerste vier risico’s klimaatgerelateerd.
Conclusie: keiharde noodzaak
Investeren in groene energie is niet alleen meer een mondiale noodzakelijkheid, vanwege de beperking van klimaatverandering. Met de huidige geopolitieke uitdagingen is het ook van kapitalistisch en autonoom belang. Groene energie is een keiharde noodzaak.
Amanda van Diemen