Redactieleden of journalisten nemen contact met je op. Zij zijn door een ontevreden consument benaderd en vragen nu naar jouw kant van het verhaal voor hun rubriek over ontevreden consumenten. Theoretische wijsheid in dit soort situaties is meewerken. Als je meepraat, kan je het gesprek sturen met jouw kant van het verhaal. Doe je dat niet, dan wordt er over jou gepraat en heb je zelf geen invloed meer op het verhaal dat zich vormt.
Maar je schept dan wel een precedent. Een volgende keer weet diezelfde redactie of journalist jou weer te vinden met vragen over een ontevreden consument. Zeker wanneer je als PR-adviseur of -bureau namens jouw opdrachtgevers het perscontact doet, is dat voor media met dit soort rubrieken een uitkomst. Aan jou hebben ze iemand die de capaciteit en de opdracht heeft om met een reactie te komen. Een soort klanten- en klachtenservice met een omweg.
Wat je niet wilt als PR-adviseur, is een continue stroom van nieuws over jouw opdrachtgever in verband met ontevreden consumenten. Waar de theoretische wijsheid van meepraten misschien geldt voor een enkel geval, kan het op termijn een onwenselijke PR-situatie veroorzaken. Hoe rijm je theorie met de praktijk? Wat mij betreft komt het neer op maatwerk. Toch handig dan, een PR-adviseur met capaciteit en opdracht!
Kan ik jouw bedrijf ook helpen met PR-maatwerk? Neem dan contact met mij op.
