Communicatie is key in veel gevallen, maar soms kom je ergens en wil je eigenlijk liever niet communiceren. Ik had dat vroeger bijvoorbeeld altijd in de ochtend, wanneer ik onderweg naar school ging. Stond je daar om 07.00 uur ’s ochtends trillend van de kou in het donker bij de metrohalte te wachten tot je als sardientjes in blik vervoerd kon worden naar Station Zuid in Amsterdam, kwam je óók nog eens een oud-klasgenootje tegen. Niet dat je hem/haar niet aardig vond, maar soms heb je gewoon Echt. Geen. Zin. Om. Te. Communiceren. Nog zo’n plek waar je dat ook heel snel hebt: in de winkel. ‘Kan ik u helpen?’ is volgens mij een van de meest gehate opmerkingen in winkels. Nóg erger is het als de winkelmedewerker goedbedoeld mee gaat lopen in jouw zoektocht naar dat ene zwarte truitje. Of als hij/zij een heel epistel afsteekt over hoe goed deze en deze dagcrème wel niet is voor je huid. Helemaal vervelend als je eigenlijk voor wc-ontstopper kwam. Zo kwam ik eens in een winkel met veel te dure kleding, waar ik gewoon even wilde snuffelen tussen de kleren van een merk dat ik heel leuk vind en verder niets. De winkelmedewerker vroeg mij niet of ze me kon helpen, maar nóg iets veel ergers: “waar ben je naar op zoek?”. Ik, gans als ik ben, antwoordde dat ik binnenkort op vakantie ging en even rondkeek of ik nog een paar leuke stranddingetjes kon vinden. Voor ik het wist werd ik een pashokje in gemanoeuvreerd en stond ik allerlei strandjurkjes van over de 300 euro te passen, terwijl ik al vanaf het moment dat ik antwoord gaf wist dat ik helemaal niets in deze winkel zou kopen. Ik ben uiteindelijk, na een uitgebreide pas-sessie en een ‘ik denk er nog even over na’ vertrokken uit de winkel en heb vervolgens nooit meer een stap naar binnen gezet: ook al heb ik vervolgens een jurk van dat ene leuke merk wél gekocht, maar dan via internet. Bang om allerlei anders aangesmeerd te krijgen als ik nog een stap in die winkel zou zetten. Dit is een situatie waarvan ik 99 procent zeker weet dat heel veel mensen het ook wel eens hebben meegemaakt en tóch blijven winkelmedewerkers het in veel winkels stug volhouden. Stom, want het vervult dus niet een behoefte van een klant, maar zorgt voor irritatie. Ik kreeg laatst beeld opgestuurd met een briljant idee om op een communicatief vaardige manier dit soort ongemakken te voorkomen en ik vind dat iedere winkel dit zou moeten implementeren. Zijn jullie het eens? Laat het weten!